Το ποίημα του μήνα - Poem of the month
ΕΡΩΤΙΚΟ
Απόψε, πριν στο κρεβάτι γείρεις να πλαγιάσεις,
άφησε λίγο ανοιχτό το αντικρυνό σου παραθύρι.
Λίγο. Μια χαραμάδα στενωπή,
ίσα που να χωράει το φώς του Αποσπερίτη.
Κι εγώ θα καβαλήσω την ουρά του φεγγαριού.
Αυτή που απλώνει στ' αφρισμένα κύμματα επάνω.
Κι εκείνα λαμπυρίζουνε γλυκά και στροβιλίζονται στο χάδι!
Και θα 'ρθω δίπλα σου δειλά, κρυφά να νοιώσω το κορμί σου!
Και όχι με άγγιγμα το σμιλεμένο το κορμί βίαια θα κουρσέψω,
μόνο απ' τον μυχό σου τον βωμό το άρωμα θα κλέψω.
Αυτό που ανάμεσα στα δυό σφιχτά σου στήθια ελοχεύει.
Μα όταν τον δρόμο πίσω πάρει το φεγγάρι,
θα 'χω στο σώμα μου του Αυγερινού την λάμψη,
αφού ότι όνειρα έκανα για σένα
σε μια ανάσα γιασεμιού έχω ξεχάσει!
EROTIC
Tonight, before you lie on the bed, leave your front window a little
open.
A little bit. A narrow alley, just enough to fit the light of Aposperitis.
I too will ride the tail of the moon.
The one that spreads in the foamy waves up. And they shimmer sweetly and swirl in caress!
And I will come next to you timidly, secretly to feel your body!
And not by touching the sculpted body I will violently shake, I will only steal the perfume from your innermost altar.
What lurks between your two tight breasts.
But when the moon takes the road back,
I will have the glow in my body of Augerinos,
after all that dreams I made for you in a breath of jasmine I have forgotten!